Ülkemiz Medeni Hukukuna göre bireyler evlenme hakkına sahip olduğu kadar boşanma hakkını da haizdir. Ancak gerekli koşullar mevcut olduğunda eşler kolaylıkla evlenebilirken boşanmada bu durum aynı olamayabilir. Eşler anlaşarak boşanabileceği gibi dava sürecine çekişmeli olarak da devam edilebilmektedir. 
Anlaşmalı boşanma yönteminde eşlerin evliliğinin temelinden sarsıldığı ve artık bu evliliğin devamının mümkün olamayacağı kabul edilmektedir. Bu durumda tarafların anlaşarak tek celsede boşanmaları mümkündür. Tabii bunun için eşlerin en az bir yıl evli kalmış olması ve iradelerinin serbestçe açıklandığına hakimin kanaat getirmesi gerekmektedir.

Şayet müşterek çocuk mevcutsa hakim, çocuğun menfaatini gözetmek mecburiyetinde olup eşlerin bu husustaki anlaşmalarında değişiklik yapabilir. 
Çekişmeli boşanma davalarında boşanma sebepleri kanun koyucu tarafından genel ve özel olmak üzere iki başlık altında değerlendirilmiştir:

-Genel boşanma sebeplerine göz atacak olursak burada eşlerin birbiriyle anlaşamamaları, geçimsizlikleri, kişiliklerinin uyuşmaması, tartışma, hakaret, şiddet, güven sarsıcı hareketler, evliliğin yükümlülüklerini yerine getirmeme vb. gibi durumlar örnek gösterilebilir. 
-Özel boşanma sebepleri ise yasada açıkça belirtilmiş olup bunlar zina, hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış nedenleri, suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme sebepleri, terk ve akıl hastalığından ibarettir.

Boşanma davasında müşterek çocuğun velayetinin çocuğun gelişimi ve yararı dikkate alınarak hangi eşe verileceğine karar verilmektedir. Çocuk idrak edebilecek yaşta ise hakim veya bilirkişi tarafından dinlenerek hangi eş yanında kalmak istediği kendisinden öğrenilip hakimin takdiri ile velayetin kime verileceğine de karar verilmesi mümkündür. 
Boşanma davasında eşlerden birinin ya da müşterek çocukların geçimini sağlamak adına dava süreci ve sonrası için nafaka talebinde bulunabilir. Hakim tarafından nafaka hükmedilmesi için nafaka yükümlüsünün kusurlu olması şartı aranmaz. Nafakaya eşlerin maddi durumları, barınma, yaşam vb. gibi koşulları göz önünde bulundurularak hakim tarafından hükmedilir. Kural olarak eşler çocuğun giderlerine maddi imkanları dahilinde katılmakla yükümlüdür. Çocuğun velayeti kendisine verilmeyen ebeveyn, çocuğunun bakımından kaçınamaz. Bu sebeple çocuk lehine iştirak nafakasına hükmedilmektedir. Boşanmayla birlikte yoksulluğa düşecek olan eş lehine diğer eşin mali durumu oranında yoksulluk nafakasına hükmedilebilir. Dava sürecinde çocuk ve yoksulluğa düşecek olan eşin geçiminin sağlanması için tedbir nafakasına da hükmedilebilmektedir.  
Boşanma davalarında düğün takıları kişisel eşya olup hangi tarafa takıldığına bakılarak sahibi tayin edilecektir. Kadına takılan ziynet eşyaları kadının, erkeğe takılan da erkeğindir. Fakat bu hususta bir istisna söz konusu olup erkeğe takılan kadına özgü ziynet eşyası mevcutsa bunlar da kadına ait kabul edilecektir. Örneğin bilezik, kolye, küpe vs. erkeğe de takılsa kadına özgü olduğu için kadına ait olacaktır.
Eşlerin evlilikten önce aldığı mallar kişisel kategorisinde değerlendirilirken, şayet eşler arasında aksi yönde bir anlaşma mevcut değilse evlilik birliği içinde satın alınan mallar edinilmiş mal olup diğer eş söz konusu mal üzerinde en az yarı hakkına sahip kabul edilecektir.
Boşanma davalarında diğer davalara göre genellikle taraflar ispat aracı olarak tanık deliline başvurmaktadır. Bu durum aile birliği içinde iletişimin çoğunlukla sözlü olmasından kaynaklanmaktadır.
Boşanma ve mal paylaşımı davalarında görevli mahkeme Aile Mahkemeleri iken, yetkili mahkeme eşlerden birinin yerleşim yeri veya davadan önce son defa altı aydan beri birlikte oturdukları yer mahkemesidir.
Detaylı bilgi ve destek için hukukçu ekibimiz ile iletişim bölümümüzde yer alan telefon numaramızdan arama veya whatsapp mesaj yolu ile iletişime geçebilirsiniz.